Geschiedenis van de osteopathie

Osteopathie vindt zijn oorsprong in de vorige eeuw en is ontwikkeld door de Amerikaanse arts Dr. Andrew Taylor Still (1828 - 1917). Na zijn opleiding als klassieke arts bleef hij zich ten volle interesseren voor de studie van de structuur van het menselijk lichaam. Hierbij ging hij op dezelfde manier te werk als een ingenieur die de mechanica van zijn machine bestudeerd.

Hij ontdekte dat alle weefsels een zekere mate van beweeglijkheid bezitten en dat verlies hiervan een nadelige invloed had op de gezondheid van zijn patiënten.

 

“Daar waar de weefsels goed beweeglijk zijn, krijgt ziekte geen kans. - Dr. Andrew Taylor Still”

In 1892 stichtte hij the American School of Osteopathy en legde daarmee het fundament voor de moderne manuele geneeswijzen. In de VS is osteopathie sinds 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding. Via Engeland en Frankrijk is de osteopathie in Europa bekend geworden. In Engeland was de inmiddels overleden Princes Diana beschermvrouwe van de Osteopaten.

In Nederland is osteopathie nog vrij jong, doch zijn er steeds meer en meer mensen die een bezoek brengen aan de Osteopaat. Zo telde men in 2000 in het Nederlands Register voor Osteopathie 151 Osteopaten terwijl dat in 2006 ca. 300 is. Men zou kunnen stellen dat osteopathie langzaam aan bekendheid wint en de erkenning begint te krijgen die het verdient.